Instytut „Centrum Zdrowia Matki Polki” w Łodzi, we współpracy z Uniwersytetem w Stavanger oraz sześcioma placówkami podstawowej opieki zdrowotnej, wdrożył pilotażowy model telemedyczny dla pacjentów kardiologicznych, oparty na rozwiązaniach Comarch.
Głównym celem projektu było podniesienie bezpieczeństwa zdrowotnego i poprawa jakości życia pacjentów z niewydolnością serca.
Pomysł polegał na wykorzystaniu telemedycyny do monitorowania pacjentów z niewydolnością serca w domu, przy wykorzystaniu dedykowanej platformy telemedycznej, aplikacji mobilnej oraz zintegrowanych z nią wag i ciśnieniomierzy.
Od strony medycznej w projekcie udział brali lekarze POZ, pielęgniarki oraz kardiolodzy. Projekt skierowany był szczególnie do osób starszych, które ze względu na występowanie wielu chorób i konieczność wykonywania regularnych badań najbardziej potrzebują stałej opieki telemedycznej. W badaniu pilotażowym wzięło udział 230 kobiet i mężczyzn powyżej 18 roku życia.
W projekcie wykorzystano platformę telemedyczną Comarch e-Care 2.0 oraz aplikację mobilną Comarch HomeHealth 2.0, które pozwalały na bieżące monitorowanie parametrów zdrowotnych pacjentów – pomiarów ciśnienia, tętna i masy ciała – w ich domach.
Dzięki nowoczesnym rozwiązaniom telemedycznym pacjenci nie tylko mieli dostęp do zdalnej opieki, ale również mogli liczyć na szybką reakcję zespołu medycznego w przypadku niepokojących wyników.
67 procent badanych nie korzystało wcześniej z żadnych rozwiązań telemedycznych. Z ankiety przeprowadzonych na zakończenie projektu wynika, że 74 procent uczestników było zadowolonych z tej formy monitorowania zdrowia, a 70 procent zadeklarowało chęć dalszego korzystania z telemedycyny.
Do czynników, które miały największy wpływ na chęć korzystania z rozwiązań telemedycznych, pacjenci zaliczyli szybki dostęp do rzetelnych porad zdrowotnych, skuteczne leczenie przez zaufanych specjalistów, ciągłość opieki, zaangażowanie i wsparcie rodziny oraz opiekunów w proces leczenia, jasne zalecenia, komunikaty i wsparcie w dbaniu o własne zdrowie, angażowanie pacjentów w decyzje dotyczące leczenia i poszanowanie ich preferencji oraz wsparcie emocjonalne.
Wyniki wskazują, że najliczniejszą grupę badanych stanowiły osoby w wieku 61–80 lat, co podkreśla szczególne zapotrzebowanie na zdalny telemonitoring w tej grupie wiekowej. Badanie pokazuje, że osoby starsze, pomimo powszechnego w społeczeństwie przekonania o ich wykluczeniu technologicznym, dobrze radzą sobie z nowymi cyfrowymi wyzwaniami.
Projekt pokazał, że pomimo obaw i niepewności związanych z korzystaniem z rozwiązań telemedycznych, zdecydowana większość uczestników jest zadowolona z tej formy opieki. Wyniki badania dają szanse i nadzieję na efektywne zaangażowanie pacjentów we wdrażanie rozwiązań telemedycznych.