Publikacja „Ruch w interesie zdrowia”, wydana przez Instytut Medycyny Pracy, pokazała, że działania z zakresu promocji zdrowia, w tym dotyczące wsparcia aktywności fizycznej, realizowane są w znacznej większości średnich i dużych zakładów pracy. Jednak promocja aktywności fizycznej w zdecydowanej większości firm paradoksalnie ma charakter bierny.
Polega na udostepnieniu stojaków czy szatni dla rowerzystów, infrastruktury stymulującej przemieszczanie się i oferty abonamentów sportowych, co zwykle nie wymaga dużego zaangażowania po stronie organizacji. W dodatku firmy rzadko się interesują tym, czy pracownicy korzystają z tych abonamentów i w jaki sposób.
Troska o zwiększenie produktywności
W niewielu zakładach pracy działania promujące zdrowie i aktywność fizyczną przybierają postać zaplanowanej strategii prozdrowotnej i rzadko są podbudowane diagnozą potrzeb i oczekiwań zdrowotnych pracowników, rzadko ma miejsce ewaluacja ich przebiegu czy skutków. Komunikacja z personelem w tych kwestiach praktycznie nie istnieje.
Kadra menedżerska zarządzająca kwestiami zdrowia w firmach zwykle nie jest dobrze przygotowana do tej roli, a zdrowie pracowników na ogół nie jest ważnym powodem, dla którego firmy podejmują działania prozdrowotne. Wśród motywów dominuje zwiększenie produktywności i ogólna troska o personel.
Wykształceni sami dbają o zdrowie
Słabe przygotowanie kadry zarządzającej do zadań związanych z promocją zdrowia częściej ma miejsce w organizacjach, gdzie personel w większości wykonuje prace fizyczne, ma niski poziom wykształcenia oraz niskie uposażenie. Te zakłady pracy rzadziej angażują się w promocję zdrowia i aktywności fizycznej, a jeżeli to robią, podejmują znacznie mniej działań w tym obszarze. A właśnie tam obiektywne potrzeby zdrowotne na ogół są większe, zarazem działania promujące zdrowie trudniej jest realizować.
W znacznie lepszej sytuacji są zakłady pracy, w których większość pracowników ma wysokie uposażenie, zatrudniające głównie młody, wysoko wykształcony personel. Ich pracownicy częściej sami dbają o swoją aktywność fizyczną, a firmy częściej oferują im różne dodatkowe formy wsparcia. Promocja zdrowia częściej przybiera tam postać strategiczną, a kultura organizacyjna jest przyjazna dla zdrowia. Tego typu organizacje napotykają mniej utrudnień we wdrożeniach promocji zdrowia, rzadziej też doświadczają związanych z nią problemów.
Potrzebne wsparcie państwa
Badanie przeprowadzone wśród 1032 organizacji zatrudniającym minimum 50 osób, po raz kolejny wskazuje na problem społecznych nierówności w zdrowiu. Wynika z niego, że osoby w lepszej sytuacji zdrowotnej, lepiej radzące sobie w sprawach zdrowia, bardziej aktywne fizycznie, lepiej wykształcone, uzyskujące wyższe dochody i pracujące w lepiej prosperujących zakładach pracy uzyskują od swych firm lepsze wsparcie dla ich zdrowia niż osoby o odmiennym statusie.
W ograniczaniu tych nierówności ważną rolę może odegrać państwo. Wsparcia z tej strony oczekują zwłaszcza organizacje, które są w słabszej kondycji finansowej, a jednocześnie angażują się w promocję aktywności fizycznej i zdrowia. Wypracowanie i wdrożenie systemowych mechanizmów wspierania promocji zdrowia w pracy byłoby ważnym krokiem w przeciwdziałaniu utrudnieniom doświadczanym przez firmy w tym obszarze, w konsekwencji sprawdzonym sposobem zwiększania aktywności fizycznej społeczeństwa oraz poprawy zdrowia, a jednocześnie działaniem na rzecz redukcji społecznych nierówności w tym zakresie.
Publikacja „Ruch w interesie zdrowia. Promocja zdrowia i aktywności fizycznej w zakładach pracy w Polsce. Raport z reprezentatywnego badania 1032 średnich i dużych firm” została opracowana w Krajowym Centrum Promocji Zdrowia w Miejscu Pracy, w Instytucie Medycyny Pracy im. prof. dr med. Jerzego Nofera w ramach projektu „Monitoring i wsparcie aktywności fizycznej pracowników poprzez innowacje społeczne w zakładach pracy” .
Patronem merytorycznym publikacji była Konfederacja Lewiatan.
Publikacja dostępna jest tutaj>>>
Źródło: Instytut Medycyny Pracy